ความคิดถึงข้ามฤดู (one direction liam)

ข้อมูลเบื้องต้น

ตัวละคร

                              

เลียม เพย์น

สายน้ำ หรือ ธารานิน


 

NAPPILY0702ICE

｡SYDNEY♔

เนื้อเรื่อง

ในฤดูหนาวของทุกปี'เขา'จะมาหา'ฉัน'
          มันจะเป็นอะไรที่มีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
                        เหตุผลแค่'เขา'มาหา'ฉัน'

ในฤดูร้อน

"แม่ค่ะ หนูไปร้านก่อนนะคะแม่"ฉันพูดกับแม่ก่อนจะไปทำงาน

"จ๊ะ ลูกรัก เดินทางปลอดภัยนะลูก เดี๋ยวแม่ตามไป แม่ขอเก็บของก่อน"แม่ของฉันตอบกลับด้วยท่าทีที่อ่อนโยน

"บ๊าย บาย ค่ะแม่"ฉันพูดลาแม่

ฉันเดินมาทำงานที่ร้านกาแฟของฉัน ฉันเดินไปเรื่อยๆมองความเป็นไปของทุกคน บรรยากาศแบบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกนึกถึง ‘เขา’ คนที่ทำให้ฉันมีความสุข เขาคนนั้นคือเพื่อนสนิทของฉันเอง เขาเป็นนักร้องดัง เราจึงไม่ค่อยได้เจอบ่อยนัก มันเลยทำให้ฉันคิดถึงเขามาก ทำไมฉันต้องคิดถึงเขาก็ไม่รู้ แต่ก่อนฉันก็ถามตัวเองแบบนี้แต่ตอนนี้ฉันรู้คำตอบแล้วว่าทำไม ทำไมฉันต้องคิดถึง'เขา' ทำไมต้องเป็นห่วง'เขา'เวลาป่วย ทำไมต้องโทรหา ‘เขา’ บ่อยๆทั้งที่เขาพึ่งจะกลับไปเอง ฉันรู้แล้วว่าทำไม เพราะฉัน'รัก'เขา ฉันรักเขามาตั้งนานแล้ว นานมากจนฉันไม่มั่นใจว่าเขาคงไม่คิดเหมือนฉันและกลัวว่าถ้าบอกไป ‘เขา’ จะปฏิเสธ
ฉันเดินมาเรื่อยๆจนถึงร้านกาแฟของฉัน
"ธาราค๊อฟฟี่ ยินดีต้อนรับค่ะ"พนักงานพูดต้อนรับ"อ้าว!พี่น้ำมาแล้วหรอค่ะ"พนักงานถามเมื่อเห็นฉันมาแต่เอ๊ะ!ทำไมวันนี้ดูแปลกๆนะ

"สวัสดีจ้า มินต์ วันนี้มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ ทำไมร้านดูคึกคักเป็นพิเศษ"

"อ่อ!คือ มีคนมาหาพี่น้ำ"มีคนมาหาฉันหรอ?

"ใครมาหาพี่หรอ"ฉันสงสัยน่ะเนี่ย ใครกันนะ?

"หนูก็ไม่แน่ใจอ่ะค่ะ พี่น้ำไปดูเองเถอะค่ะ เขาหรออยู่ข้างใน"ดูมีพิรุธนะเนี่ย เด็กคนเนี่ย

"อืม ก็ได้ พี่ไปดูเองก็ได้"ฉันตัดพ้อเดินเข้าไปข้างในของร้าน

ทำไมข้างในร้านไม่เปิดไฟเนี่ย ไฟเสียหรอ? หรือ ฉันลืมจ่ายค่าไฟ?แต่ว่าฉันจ่ายแล้วนะ แล้วทำไมไฟถึงไม่เปิดเนี่ย เมื่อฉันกำลังคิดอยู่นั้น ก็มีมือมากอดฉันไว้แน่น ความรู้สึกแบบนี้ มันอบอุ่นแปลกแฮะ

"กำลังคิดอะไรอยู่หรอ"เสียงบริทิตแบบนี้ มันคุ้นจังเลยหรือว่า

"เลียม"เมื่อฉันพูดขึ้น ไฟก็เปิดขึ้นมา

"รู้แล้วหรอเนี่ย คิดว่าจะจำไม่ได้ซะอีก"เขาคิดว่าฉันจะไม่ได้หรอ

"ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะ เพื่อนสนิทแบบนี้มีอยู่คนเดียว"ฉันแกล้งแหย่เขา

"แต่ว่าฉันไม่ได้อยากมีเธอเป็นเพื่อนสนิทนิ"ทำไมมันเจ็บจัง สักพักฉันมีความรู้สึกว่าน้ำตามันเริ่มคลอ อย่าร้องนะ อย่าให้เขาได้เห็นน้ำตานะ อย่า ฉันพยายามกั้นน้ำตาไว้

"แต่ฉันอยากมีเป็นแฟนอ่ะ"ว่าไงนะ? ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหมเนี่ย

"เป็นแฟนกับฉันนะ”เขาเริ่มพูดด้วยความประหม่า ฉันรู้สึกได้ “ฉันอ่ะ ชอบเธอมานานแล้ว แต่กลัวเธอจะคิดไม่เหมือนฉันอ่ะ"เขาชอบฉันหรอเนี่ย

เอาไงดี ตอบยังไงดี แกล้งสักหน่อยดีกว่าโทษฐานที่แกล้งมาโผล่แบบนี้

"ฉันไม่ได้ชอบนาย"

"จริงหรอ"เขาเริ่มพูดเสียงอ่อนลง ฉันรู้สึกได้ว่าเขาเริ่มร้องไห้นะ

"แต่ฉันรักเลยแหล่ะ"เขายิ้มขึ้นมาทันทีเลย

"งั้นเธอก็ตกลงเป็นแฟนกับฉันแล้วใช่ไหม"เขาเริ่มพูดอย่างมีความหวัง

"ใครบอก นายยังไม่ได้ขอฉันแฟนเลย"ฉันแกล้งเขา

"อ้าว!ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ”เขาดูหน้าเสียไม่น้อยไปเลยน่ะเนี่ย “ก็ได้"เขาพูดเสร็จก็ลงไปนั่งคุกเข่า

"คุณธารานินครับ เป็นแฟนกับผมนะครับ"น่าร้ากกกกที่สุดเลยอ่า

"อืมมมมมมมมมม ตกลงค่าาาาาาาาาาา"

"เย้ ดีใจที่สุดเลย"เขาลุกขึ้นแล้วทำม่าดีใจ ตลกจัง

"555555"

"เธอหัวเราะอะไรอ่ะ"เขาเริ่มทำหน้าโกรธ

"ก็หน้านายอ่ะ มันตลกมากเลยอ่ะ555555"ฉันหัวเราะ

"หัวเราะนักใช่ไหม จุ๊บ"เขาหอมแก้มฉัน

"นายทำอะไรเนี่ย"

"ทำโทษไง จุ๊บ จุ๊บ"เขาหอมแก้มทั้งสองข้างของฉัน

"พอแล้ว พอแล้ว ฉันขอโทษ"

"ก็ได้"เขาเลิกหอมแก้มฉัน"ฉันรักเธอนะ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจ"พูดได้ใจมากเลยอ่ะ

"ฉันก็รักนาย"



 เป็นไงกันบ้างค่ะ ฟิคสั้น อยากรู้อ่าาา ว่าเป็นยังไงอย่าลืมคอมเมนต์น้าาาาาา



















NAPPILY0702ICE